Yazdıklarımı kimse okumuyor, kimseye ulaştıramıyorum diye yazmaya küstüm. Paylaştıkça çoğalan bir şey bu. Geri dönüş alamadıkça insanın şevki kırılıyor. Yine de döndüm dolaştım buraya geldim. Belki bir gün okunur bu satırlar ..??
Şu anki ruh halim dişlerini sıkan smiley! Kendine bas bas bağırıp kızan bir smiley olsaydı, o da olurdu. Nedennnn bu kadar çok düşünüyorum sanki "nasılsın" demek için ? Bugün iki kere o şarkı çaldı, bu bir işaret mi dedim ardından senin sevdiklerin çalmaya başladı tamam kesin bu bir işaret diyorum şuan (vallahi bahane bulmuyorum ya normalde istesem çalmazdı) ama bende sıfır hareket. Neymiş saat geç olmuşmuş (bu saatte asla uyumadığını biliyorum) yok ne söyleyecekmişim başka, konuşacak bir şey kalmamışmış blablablaa .. İşte asıl bahane bu yukarıda saydıklarım. Sormam gerekiyor işte nasıl olduğunu Şunları bile yazmaya bu kadar enerji bulurken nasıl olur da sana yazmaya bulamam ? Konu enerji meselesi değil çünkü.. Kafamda binlerce saçma sapan soru geziyor ve evet senin yerine de cevaplıyorum! Ve yazmıyorum.. Yaptıklarımızdan değil de yapmadıklarımızdan pişman olurmuşuz ya! Pişmanım.. Bir "Nasılsın ? " bile diyemediğim için ..
Yorumlar
Yorum Gönder